آن دوست که عهد دوستداران بشکست

می رفت

و منش گرفته ، دامان در دست


می گفت

که بعد از این به خوابم بینی


پنداشت

که بعد از او مرا خوابی هست...


:)

طپش های قلبم حتی نای رقابت با دقیقه ها را هم ندارد
می روم ....
می روم و زیر لب بر سکوت کوچه ناسزا می گویم


خدا را می خوانم
خدایا.....
سرای محبت کجاست ...؟


ولی باز جز سکوت کوچه
جوابی نمیشنوم ...............

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: